Του Ονασαγόρα
Η παραίτηση, οι Σεϋχέλλες και μια ιδέα
Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει αλλά από χείλη στελεχών της αντιπολίτευσης, κυρίως του ΔΗΚΟ, του ΑΚΕΛ και των Οικολόγων ακούγεται όλο και πιο συχνά τις τελευταίες ημέρες η λέξη «παραίτηση» στις αναφορές τους για τον Αναστασιάδη και τα θέματα διαπλοκής, τις Σεϋχέλλες και τις πολιτογραφήσεις.
Φαίνεται πως όσο πλησιάζουν οι βουλευτικές οι επιθέσεις στην κυβέρνηση και τον ΔΗΣΥ γίνονται όλο και πιο δυναμικές και διεκδικητικές, ενώ ελάχιστοι πολιτικοί συζητούν το Κυπριακό και την πενταμερή.
Κάποιοι το λένε πια ξεκάθαρα ότι η μόνη λύση είναι η παραίτηση του Προέδρου, κάτι που φανερώνει πως η σκανδαλολογία, δεν πρόκειται να κοπάσει μέχρι την διεξαγωγή των βουλευτικών. Κοντολογίς: κάποιοι είναι αποφασισμένοι να τραβήξουν την κρίση και τις κατά μέτωπο επιθέσεις μέχρι τις εκλογές και ό,τι ήθελε προκύψει.
Και επειδή δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα ούτε διάθεση, ούτε συζήτηση για παραίτηση από τον Αναστασιάδη, εκτός κι αν αποδειχθεί διαπλοκή όπως είχε δηλώσει, σημαίνει πως… τα κακά μας εν πίσω.
Μήπως να ζητούσε η πλευρά μας αυτόβουλα από τον Αντόνιο να αναβάλει για λίγους μήνες την προσπάθειά του για το Κυπριακό λόγω ιδιαζόντως ειδεχθών συνθηκών και καταστάσεων;
Το δίπορτο και η σιωπή του Ραάμπ
Ερωτηματικά προκάλεσε η χθεσινή επίσκεψη του Βρετανού ΥΠΕΞ Ράαμπ στη Λευκωσία. Ιδιαίτερα η δυσκολία του να ονοματίσει τη μορφή λύσης του Κυπριακού και την ΔΔΟ παρά τις φιλότιμες προσπάθειες από τον δικό μας ΥΠΕΞ Χριστοδουλίδη. Κουβέντα καμία και για τις τουρκικές προκλήσεις στα Βαρώσια και την ΑΟΖ, επίσης παρά τις «βολές» Χριστοδουλίδη. Επιπλέον το κάλεσμά του προς όλες τις πλευρές να επιδείξουν ευελιξία και συμβιβασμό ενόψει της άτυπης πενταμερούς προκάλεσε μια κάποια ανησυχία. Ακόμα και από τον ίδιο τον Αναστασιάδη ζήτησε «ευελιξία», όπως έγραψε στο tweet του μετά τη συνάντησή τους. Εκείνο όμως που προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων και στα ΜΚΔ και σε όσους παρακολούθησαν τα βραδινά δελτία ειδήσεων ήταν τα πλάνα του με τον Τατάρ να περπατούν ανέμελα στα κατεχόμενα με φόντο τις σημαίες του ψευδοκράτους. Το ξέραμε ότι πάντα οι Βρετανοί το είχαν δίπορτο και υποτίθεται ότι τηρούσαν ίσες αποστάσεις. Αλλά να μην κρατούν καν τα προσχήματα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή…
Μήπως φταίει και η δική μας ανοχη; Ιδιαίτερα για τον τρόπο που γίνονται οι συναντήσεις στο κατοχικό καθεστώς;
Το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ και οι νέες περιπέτειες
Αύριο αναμένονται να γίνουν γνωστές οι αποφάσεις του ΑΚΕΛ για τα ονόματα όσων θα διεκδικήσουν μια θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματος για τις βουλευτικές εκλογές. Κάποιοι κάθονται στην κυριολεξία στα κάρβουνα αφού νιώθουν ότι η θέση τους όντως κινδυνεύει. Η κυρία Γιαννούλλα, η οποία ως γνωστόν ακούει όλα όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους του ΑΚΕΛ και ακόμη περισσότερα, μου έλεγε ότι απ’ όσα βλέπει και ακούει θεωρεί πως όντως αναμένονται εκπλήξεις. Όπως μου ανέφερε, τρεις πολύ σοβαρές κόντρες μεταξύ στελεχών σε επαρχιακό επίπεδο βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη κορύφωσή τους και η ανακοίνωση του ψηφοδελτίου ενδέχεται απλά να σημάνει την παράτασή τους. «Για δύο από αυτές τις συγκρούσεις το σίγουρο είναι πως θα διατηρηθούν, έστω τηρώντας τα προσχήματα, μέχρι και την ημέρα των εκλογών», μου ανέφερε
Εκτός από τα κομματικά στελέχη που αγχώθηκαν γιατί η προτίμηση που έδειξαν προς αυτούς τα μέλη της βάσης του κόμματος έφερε απογοήτευση, είναι και κάποια από τα στελέχη των νέων δυνάμεων που θεωρούν ότι σκόπιμα παραγνωρίζονται και ότι γίνεται εις βάρος τους πόλεμος φθοράς. Κάποιο από αυτά τα άτομα μαλίστα φέρεται να κινείται «πολύ απειλητικά» για το ενδεχόμενο να υποβιβαστεί η θέση που με το σπαθί του/της κατέκτησε στο κόμμα.
«Πολύ φοβούμαι πως μετά την ανακοίνωση του ψηφοδελτίου θα έχουμε νέες περιπέτειες» μου είπε με φανερή στεναχώρια η αγαπημένη μου κυρία Γιαννούλλα.
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
